Lazarus
In zeker opzicht de merkwaardigste roeping in de Bijbel. Lazarus was al ‘dood en begraven’ toen hij de stem hoorde van Hem die de macht heeft over leven en dood en die hem met gezag tevoorschijn riep: Kom naar buiten! Ik stel me vaak zo voor dat het toch weer ‘geweldig’ voor Lazarus moet zijn geweest om uit het graf weer de wereld in te stappen, het groen te zien, de kleuren, de vogels in de lucht… In werkelijkheid keerde hij uit het paradijs terug naar de aarde en wat hij daar gezien en gehoord had was niet uit te leggen in de taal van deze wereld. Maar tegelijk stond hij daar met de grafdoeken om zijn lichaam, die herinnerden aan de dood, de rouw en het verdriet van zijn zussen. Jezus gebiedt zijn omstanders om de doeken van hem af te nemen.
Misschien hebben wij ook van die doeken in ons leven, die herinneren aan een nare episode die achter ons ligt, ons er als het ware nog aan binden. Jezus roept ons op om die af te leggen en ook om andere mensen om ons heen te helpen daarvan los te komen. Misschien kunnen wij iemand helpen om het verleden achter zich te laten en een nieuwe start te maken, in de kracht van Jezus’ opstandingsleven?
Met toestemming overgenomen uit het magazine ‘Focus op de Bijbel’ #22.