Het boek Spreuken leert ons dat we maar beter doordrongen zijn van God’s
Woord en eerst in ons eigen hart kijken alvorens we in naam van de Heer
tot anderen spreken.
 Wie zijn tong in bedwang houdt, waakt over zichzelf, wie zijn lippen
hun gang laat gaan, stort zich in het verderf. (Spreuken 13:3)
 Een dwaas stelt geen prijs op inzicht. Hij wil alleen maar zijn mening
kwijt. ( Spreuken 18:2 )
 Luister naar goede raad, laat je terechtwijzen, alleen zo zul je uiteindelijk wijs worden. ( Spreuken 19:2 )
 Menselijke wijsheid, inzicht en goede raad, ze vallen in het niet als een
mens zich tot de Heer wendt. ( Spreuken 21:30 )
‘Waar het hart van vol is...
Vervolgens is het goed en wijs te bedenken:
 dat gesproken woorden maar beter in overeenstemming zijn met ons
eigen gedrag. Onze Heer was daar heel duidelijk over tegenover de
Farizeeën, maar we dienen te beseffen dat ook wij ons aangesproken
moeten voelen !
Toen zei Jezus tegen het volk en tegen zijn leerlingen :
’ De schriftgeleerden en Farizeeën hebben zich bekleed met het gezag
van Mozes. Houd u dus stipt aan wat zij u zeggen, maar neem geen
voorbeeld aan hun daden.’( Matteüs 23:1-3 )
Want het Woord van God is levend en krachtig. Het snijdt scherper dan
een tweesnijdend zwaard. Het ontleedt de verlangens en de gedachten
van de mens (…) alles ligt open en bloot voor Zijn ogen. Hem moeten
we rekenschap afleggen. ( Hebreeën 4:12 )
 Dat onze voornaamste opdracht niet is te (ver)oordelen maar om de
Heer Jezus te verkondigen in Woord en voorbeeldig leven :
“Jezus zei tegen hem :’Dit huis is gered (…) de Mensenzoon is immers
gekomen om te redden wat verloren was.’ ( Lucas 19:10