( tweede prediking in reeks over ‘voeten’ )
In de beschavingen van de Oude Nabije Oosten hadden koningen een voetbank waarop de overwinningen van hun vijanden werd afgebeeld. De voetbank was symbool voor de heerschappij en macht van de koning over zijn onderworpen volkeren.
Psalm 110 is een psalm die passend is bij een troonsbestijging. De profeet spreekt tot de pas aangestelde koning en spreekt Gods belofte uit dat Hij heerschappij en overwinning zal schenken aan de koning.
Psalm 110 is ook de meest geciteerde psalm in het Nieuwe Testament (14x). Jezus zelf identificeerde zich met de koning van Psalm 110 (Matt.22:42-45). Voor de eerste christenen was het duidelijk dat Jezus de voorspelde Messias is en dat God Hem koning heeft gemaakt. Door het kruis heeft God de vijanden van Israël onderworpen aan Christus en hen tot zijn voetbank gemaakt (Hebreeën 10:13).
Wie zijn de vijanden van Israël? Babylon? Rome? Paulus identificeert de zondige natuur, de machten van de duisternis (Efeze 6:12) en de dood ( 1 Korinthe 15:26).
Merkwaardig is dat wij ook vijanden waren (Kolossenzen 1:21) maar dat wij nu ook 'gevangen' zijn door Christus (2 Korinthe 2:14). Net zoals de voetbank een afbeelding toonde van de onderworpen volkeren zo worden wij ook geleid door Christus in Zijn triomftocht. Aangezien wij nu 'gevangen' zijn door Christus waarom zouden we ons opnieuw laten gevangen nemen door anderen (Kolossenzen 2:8)?
Toepassing:
#1 Wat staat er allemaal op de voetbank van Christus,
m.a.w. wie/wat heeft zich al onderworpen?
#2 Wat moet nog komen te staan op de voetbank van Christus,
m.a.w. wie/wat heeft zich nog niet onderworpen?