Waarom, o Here, verstoot Gij mij, verbergt Gij uwaangezicht voor mij?
Deze Psalm is een gebed, een schreeuw naar God van iemand die door
duisternis gaat in zijn leven. Rondom hem gebeuren er dingen die hem
kapot maken terwijl hij in zichzelf een leegte ervaart. Hij voelt zich verloren,
voelt zich verslagen, is verdrietig, is boos en voelt zich verlaten door God.
Op het eind stelt hij dat de duisternis zijn enige vriend is.
Deze Psalm is een schreeuw naar God, lijkt negatief en we vragen ons af
waarom deze Psalm in de Bijbel staat. Door dieper te kijken ontdekken we
de diepere boodschap hierin:
De periode van duisternis kan lang duren
• Het leven kent niet altijd goede periodes
• We hebben niet de garantie dat ons leven zorgeloos is
• Ook al doe je je best, blijf je bidden, blijf je zoeken, duisternis kan je
overkomen
2. De periode van duisternis kan ons leren over God’s goedheid
• God begrijpt ons denken en onze gevoelens
• God blijft ons aanvaarden hoe we ook zijn, wat we ook denken of wat
we ook doen
• We leren dat we onze gevoelens niet moeten verbergen, niet volledig
volgen, maar bij God mogen brengen
3. De periode van duisternis kan ons sterk doen groeien
• Ondanks het schreeuwen, de frustraties, de angst, de boosheid, blijft
de schrijver van deze Psalm spreken naar God
• Er komt een keuze: geven we op of blijven we bij God?
• Het besef komt: zijn we bij God omdat God ons dient of omdat wij
God willen dienen?
4. De periode van duisternis kunnen we zien in een groter geheel
• In de duisternis is God niet onverschillig
• In de duisternis ben je niet alleen, ben je niet verloren, ben je niet
zonder God
• God roept je steeds bij Zich, in de duisternis, buiten de duisternis, nu,
vandaag, morgen, tot aan je dood, tijdens je dood, na je dood, nadat je
terug tot leven bent gekomen en voor altijd, je hoort bij Hem omdat
hij je het leven gaf
Kom tot God
Geef je leven aan Hem