Deze Psalm is gebed, een schreeuw naar God van iemand die door duisternis gaat in zijn leven. Rondom hem gebeuren er dingen die hem kapot maken terwijl in hem hij een leegte ervaart. Hij voelt zich verloren, voelt zich verslagen, is verdrietig, is boos en voelt zich verlaten door God. Op het eind stelt hij dat de duisternis zijn enige vriend is.
Deze Psalm is een schreeuw naar God, lijkt negatief en we vragen ons af waarom deze Psalm in de Bijbel staat. Door dieper te kijken ontdekken we de diepere boodschap hierin:

I. De periode van duisternis kan lang duren
- Het leven kent niet altijd goede periodes
- We hebben niet de garantie dat ons leven zorgeloos is
- Ook al doe je je best, blijf je bidden, blijf je zoeken, duisternis kan je overkomen

II. De periode van duisternis kan ons leren over God’s goedheid
- God begrijpt ons denken en onze gevoelens
- God blijft ons aanvaarden hoe we ook zijn, wat we ook denken of wat we ook doen
- We leren dat we onze gevoelens niet moeten verbergen, niet volledig volgen, maar bij God mogen brengen

III. De periode van duisternis kan ons sterk doen groeien
- Ondanks het schreeuwen, de frustraties, de angst, de boosheid, blijft de schrijver van deze Psalm spreken naar God
- Er komt een keuze: geven we op of blijven we bij God?
- Het besef komt: zijn we bij God omdat God ons dient of omdat wij God willen dienen?

IV. De periode van duisternis kunnen we zien in een groter geheel
- In de duisternis is God niet onverschillig
- In de duisternis ben je niet alleen, ben je niet verloren, ben je niet zonder God
- God roept je steeds bij Hem, in de duisternis, buiten de duisternis, nu, vandaag, morgen, tot aan je dood, tijdens je dood, na je dood, nadat je terug tot leven bent gekomen en voor altijd, je hoort bij Hem omdat hij je het leven gaf

Kom tot God
Geef je leven aan Hem