Hebreeën 6 vers 6-10
Want wie éénmaal het licht hebben ontvangen , genoten hebben van de Hemelse Gaven en deel gekregen hebben van de H.Geest, wie de goedheid van Gods woord en de kracht van de toekomstige wereld ondervonden hebben ,en na dit alles zijn afgevallen, die kunnen niet opnieuw tot inkeer worden gebracht. Zij kruisigen immers de Zoon van God voor een tweede maal en maken Hem openlijk te schande. Land (aarde ) dat steeds de regen indringt en goede gewassen voorbrengt voor de boeren die het bewerken , wordt door God gezegend. Land dat echter doorns en distels oplevert is onbruikbaar. De tijd dat door God vervloekt wordt , is niet ver meer, en tenslotte zal het worden verbrand
Tijdens mijn stille tijd las ik deze passage en om eerlijk te zijn, in het algemeen is deze brief nogal leerstellig en moeilijk te begrijpen.
Dus wat doe ik meestal, gaan zoeken op het internet of in boeken snuisteren die dit even kunnen uitklaren.
Vers 4 daar staat dat het onmogelijk is om hen die eens verlicht zijn geweest en de hemelse gave hebben geproefd en deelgenoot geworden zijn van de H. Geest en die… afvallig geworden zijn weer opnieuw tot bekering te brengen. Oei, daar schrik je wel even van! We hebben niet allen de gedachte om die tekst op onszelf toe te passen want als we onszelf kennen dan weet ik dat ik niet voldoe en niet waardig ben om bij God te komen. Dit was mijn eerste gedachte en ook dat deze vers voor mij kan gelden, een waarschuwing tegen afvalligheid. Binnen in ons is die vleselijke zondige natuur die sterk tegenwerkt om Gods wil te doen. Ik denk daarbij aan de woorden van Paulus Rom7 vers 15 de inwendige strijd want niet wat ik wil doe ik maar wat ik haat doe ik.
En de schrijver van deze brief (wij weten niet zeker of Paulus die schreef, dit wordt wel gesuggereerd) richt zijn brief aan de wedergeboren christenen want hij schrijft ‘ eens verlicht zijn geweest, geproefd van de hemelse gave (zegeningen) deelgenoot van de H. Geest. Dit gaat over christenen.
Nogmaals als we dit lezen kan dit ons angst inboezemen want de indruk ontstaat, als ik wandel met de Heer, een relatie opbouw zoals in Ef1 v 13 In Hem bent u ook ,nadat u het woord van de waarheid, nl het evangelie van uw zaligheid gehoord hebt en tot geloof kwam verzegeld met de H.Geest die beloofd is, dat ik toch zou kunnen verloren gaan.
Het is een sterk woord om de lezers van de brief wakker te schudden. Enkele verzen daarvoor vers 12 schrijft hij:naar de tijd gerekend zouden het leraars moeten zijnen in plaats daarvan hebben ze terug melk nodig. Een waarschuwing om de bijbel te lezen en te onderzoeken en dit kan best lastig zijn. Zoals je merkt zal het wel enkele vragen bij ons oproepen, tenminste dit hoop ik! Bijbellezen om te lezen daar hebben we niet zoveel aan. Als je door deze vers in verwarring komt is het goed om de tip toe te passen:
Een tip, als je een passage in de bijbel leest waar je niet direct mee weg kan is het altijd goed je te herinneren wat je wel weet. .
De eerste passage is de verloren zoon, hij verlaat zijn vader, kom tot inkeer en gaat terug. Eerst tot zichzelf zeggende, ik ben het niet waard uw zoon genoemd te worden. De reactie van de vader is Lucas 15 vers20. En toen hij nog ver van hem verwijderd was zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem. Ook in het O.T. staan genoeg voorbeelden van Gods mannen die door zonde (en daar ligt misschien de sleutel) weglopen en altijd door God terug aanvaard worden denk maar aan Koning David.
Terugkeren is mogelijk en wij mensen zondigen tegen Gods wil in, bewust of onbewust. Denk maar aan de brief aan de gemeenten te Sardes en te Laodicea vanuit openbaring 3. Johannes krijgt de opdracht om aan de christenen te schrijven. Ze waren koud en toch bekeer u, vers 20 iets wat we mogen doen.
Zie ik sta aan de deur en Ik klop, als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem komen en maaltijd met hem houden en hij met Mij. Is dit geen terugkeer? God kent ons en zegt de bijbel ons niet dat niemand rechtvaardig is zelfs niet één? Maar wij gaan niet met de boodschap eindigen, van als je zondigt of valt of hoe je het ook wil noemen dat er geen terugweg mogelijk is zoals de tekst het suggereert. Wat is dan het goede nieuws? We moeten de vers lezen in de context. Hier schrijft de briefschrijver aan de Joden die twijfelen en terug willen naar de wet. Begrijpelijk, je bent opgevoed in het Jodendom en dan moet je alles loslaten: regels, wetten, voorschriften en dan geloven in een God die door Jezus Christus vergeving van zonden geeft. En hoelang was het alweer geleden dat er een apostel of een brief aankwam om hen te bemoedigen? Vast te houden aan de genade van Jezus Christus?
Toendertijd was er geen internet, telefoon dus beeld je in dat het voor die gelovigen best een verleiding was om terug te keren naar het wettisch Jodendom? En de duivel zal dit ook proberen. Daarom is de briefschrijver nogal scherp in zijn woorden, als een waarschuwing! Pas op! Als je Jezus verlaat en een andere weg wilt binnengaan is er geen weg terug (denk maar aan het koninklijk bruiloftsmaal) Mat 22.
De briefschrijver krijgt de indruk dat deze mensen terug vallen in de wet, zoals een hond naar zijn braaksel en daar wil hij met gegronde redenen tegen waarschuwen. Wij lezen niet dat ze al terug gekeerd zijn wat in vers 9 ook al spreken wij zo geliefden, wij zijn overtuigd van betere dingen namelijk de genade van Christus- gered door genade.
Dit is een boodschap gericht aan Joden om hen de waarachtigheid van het Messiasschap van Christus te laten zien en aan te tonen dat Hij de vervulling is van al de schaduwbeelden uit de oude bedeling. Deze twee soorten grond zijn twee mensen, het zijn de harten van deze twee.
Door het als volgt te stellen, maken we het des te sprekender: Ze groeien in elkaars omgeving op. Beiden werden onderwezen in de Schrift. Samen gingen ze naar dezelfde Synagoge. Alle twee verwachtten ze de komst van de Messias. Ze luisterden naar Johannes de Doper en lieten zich door hem dopen. Beiden hoorden de prediking van Jezus en zagen de krachten die Hij deed. Beiden stonden te midden van de mensenmassa, die zijn kruisdood aanschouwde. Beiden hebben zich begeven onder hen die het open graf gingen bezien. Beiden hebben gehoord van de Hemelvaart. Beiden waren getuige van het machtige werk van de Heilige Geest op de Pinksterdag en daarna. Beiden bewogen zich onder de kring van de discipelen en hoorden de apostelen.
Uiterlijk zag je geen onderscheid. Maar nu kwam de vervolging. De één wordt gearresteerd en de eis luidt: ‘Zweer Christus af, of je sterft’. Hij zegt: ‘Ik kan Hem niet afzweren, want hij is mijn Heiland’. ‘Dan zal je gedood worden’. ‘Ik ben bereid om te sterven, maar Hem afzweren kan ik niet’.
De ander wordt ook aangehouden en hem wordt dezelfde eis gesteld. Hij zegt: ‘Ik wil hem liever afzweren dan sterven. Ik ga terug en zal me weer een echte Jood betonen’. ‘Kom hier dan’.
Ze volgden een verschrikkelijke methode om zo iemand weer in het Jodendom op te nemen. Ik herinner me eens gelezen te hebben dat ze in dat geval de afvallige meenamen naar een onreine plaats, waar men een varken slachtte. Daar moest hij op het bloed spuwen en zeggen: ‘Zo beschouw ik het bloed van Jezus Christus’. Daarna reinigden ze hem en namen hem weer in het Jodendom op.
Wat is nu het onderscheid tussen de twee? Deze twee soorten grond ontvingen dezelfde regen, dezelfde zonneschijn, maar de vrucht verschilde. De eerste bracht vruchten voort die aan de bekering beantwoordden, de ander doornen en distels”. Het gaat in de schrift over 2 categorieën van mensen. Ten eerste die de Here kent, zijn schapen die eeuwig leven hebben. Lees Joh 10 v. 27-28 ofwel de categorie van mensen die de Here nooit hebben gekend :naamchristenen die de verdoemenis ingaan. Lees Mt 7 22- 23. In het christendom gaat het over leven en dood of m.a.w waar zal men de eeuwigheid doorbrengen in de hemel of de hel.
We hebben zelf weleens voor God gekozen, maar Hij gaat onze vrije wil niet voorbij. Naar Zijn voorkennis (we noemen Hem ook de Almachtige, Alwetende termen die voor ons onbegrijpbaar zijn). Heeft ons voor de grondlegging der wereld uitverkoren en daarna geroepen en ons tot bekering geleid. Lees Jak. 1 v 17-18. Zoals daarnet aangehaald draait het christendom niet om het beste uit het leven te halen of om al onze problemen op te lossen maar de zekerheid waar zal ik de eeuwigheid doorbrengen. In de bijbel zien we dat God zekerheid aan de mensen wil geven. Lees 1 Joh. 5 v. 13, ik heb u dit geschreven om u te doen weten dat u eeuwig leven hebt, omdat u gelooft in de naam van de Zoon van God.
Het is Gods verlangen dat elke ware gelovige zekerheid van redding heeft. In onze christelijke wereld zijn er soms twee uitersten zij die prediken bidt dat Jezus in je hart mag komen en dan heb je eeuwig leven en anderen ‘je kunt u leven lang in Christus geloven en nooit zekerheid hebben’ want je ervaart niet die geweldige werking van de H. Geest en dat stel je teleur. Redding komt er alleen door berouw en door geloof in Jezus Christus en Zijn volbrachte werk op Golgotha. De vraag die we ons kunnen stellen is de volgende ‘ hoe weten we of we dit geloof hebben?’. In Joh 14 v.21 staat ‘ wie mijn geboden kent en er zich aanhoudt die heeft mij lief en als iemand Mij liefheeft zal Mijn Vader hem liefhebben’.
Bij onze bekering hebben we de H. Geest ontvangen Ef. 1 v. 13-14. God is niet één of andere verborgen God die wij nooit leren kennen. God is licht en door de bijbel leert men Gods wil kennen. Lees 1 Joh. 1 v. 5- 10 niet alleen voor die van ons maar voor de hele wereld ‘
de boodschap die wij van de Zoon gehoord hebben aan u overbrengen luidt God is Licht en in Hem is geen spoor van duisternis als we zeggen met Hem verbonden zijn en tegelijk duistere wegen bewandelen dan liegen we en handelen we in de strijd met de waarheid maar als we de weg van het Licht bewandelen zoals Hij staat in het licht dan zijn we met elkaar verbonden en maakt het bloed van Jezus ons rein van elke zonde, als we beweren zonder zonde te zijn dan bedriegen we onszelf en woont de Waarheid niet in ons maar als wij onze zonden belijden dan is God zo trouw dat Hij onze zonden vergeeft en reinigt ons van alles wat we verkeerd hebben gedaan. Zeggen wij echter dat we geen zonde bedreven hebben dan maken we Hem tot een leugenaar. Mijn kinderen, ik schrijf dit om u te helpen niet te zondigen weet dat wij wel bij de Vader iemand hebben die voor ons bidt en pleit Jezus Christus Hij is het boeteoffer voor onze zonden en.’
De vraag is dan wandel ik wel in het licht? Ik geloof, ik groei, ik gehoorzaam maar ik zondig nog steeds. Johannes spreekt hier niet over een zondeloze volmaaktheid maar een levensstijl die na uw bekering verandert nl steeds meer het verlangen Gods wil te doen (wandelen in het licht). Een groot bewijs dat u in het licht wandelt is dat u steeds meer zonde in uw leven begint te zien. Dit nieuwe leven wordt dan gekenmerkt door berouw en belijden van die zonde en het bloed van Jezus reinigt ons zoals de tekst zegt.
Tot slot, welke waarde hebben deze woorden voor ons. De schrijver maakt Jezus steeds tot het middelpunt. Het is geloofsopbouwend en hij waarschuwt ons voor het gevaar van lauwheid, afvalligheid met de bedoeling ons te bemoedigen zoals het staat in Heb. 6 v.9-10 Maar deze ernstige woorden, dierbare vrienden doen niets af van onze overtuiging dat voor u iets beter is weggelegd, het heil. God is immers rechtvaardig, Hij kan u inspanning niet vergeten noch de liefde die u in Zijn Naam betoond hebt noch de diensten die u aan uw medechristenen bewezen hebt en noch bewijst. Het is een enorme stimulans om te denken aan al die massa’s geloofshelden die ons zijn voorgegaan, mensen van vlees en bloed net zoals wij. Lees Heb 11
Ik sluit af met de woorden van Paulus: ‘Strijdt de goede strijd des geloofs!’